czwartek, 7 października 2010

Kilka słów o środowisku osób niepełnosprawnych i kilka statystyk.

             Polska jest jednym z niewielu państw, w którym grupa społeczna, jaką stanowią osoby niepełnosprawne poddawana jest cyklicznym badaniom mającym na celu sprawdzenie kondycji tej grupy społecznej w jej obrębie jak i na tle całego społeczeństwa. Badania te wymagają określenia, kim jest osoba niepełnosprawna. Za osobę niepełnosprawną uważa się każdego, kto posiada odpowiednie orzeczenie wydane przez organ do tego uprawniony lub osobę, która nie posiada takiego orzeczenia, ale odczuwa ograniczenie sprawności w wykonywaniu podstawowych czynności odpowiednich dla swojego wieku, takich jak: nauka, zabawa, praca, samodzielne funkcjonowanie w otoczeniu domowym, życie w społeczeństwie.

Poniższy obraz przedstawia udział osób niepełnosprawnych prawnie na 100 osób ludności w danym województwie w wieku 15 lat i więcej. Badania pochodzą z 2004 roku ze źródeł GUS BAEL:

 W ciągu ostatnich czternastu  lat nastąpił prawie 10-krotny wzrost liczby osób  niepełnosprawnych (wg kryterium prawnego). Największa ilość osób niepełnosprawnych znajduje się w województwach: lubelskim i małopolskim (ponad 189 osób na 1000 mieszkańców), najmniej w województwie opolskim (100) oraz mazowieckim i śląskim (mniej niż 120).. Najnowsze badania przeprowadzone przez GUS potwierdziły tezę, że niepełnosprawnych Polaków przybywa.  W Polsce liczba ludności wynosi 38 230 tys. osób - wynika z przedstawionych przez Główny Urząd Statystyczny danych, pochodzących z Narodowego Spisu Powszechnego Ludności i Mieszkań przeprowadzonego w 2002 r. Spis ujawnił, że szybko zwiększa się liczba niepełnosprawnych Polaków; w 2002 r. było ich prawie 5,5 mln - o 1,7 mln więcej niż, w 1988 r. Oznacza to, że niepełnosprawny jest, co siódmy Polak. Za główną przyczynę tego faktu można uznać zjawisko starzenia się społeczeństwa.  Potwierdza to również fakt, że 60% niepełnosprawnych stanowią osoby w wieku poprodukcyjnym. Podział  niepełnosprawności według płci wskazuje na małą przewagę kobiet, które stanowią 52,9% wszystkich osób niepełnosprawnych.

Śmiało i otwarcie możemy powiedziec, że polskie społeczeństwo i polityka społeczna Państwa ma wyraźne problemy ze znalezieniem  rozwiązania związanego z niepełnosprawnością części z Nas.  Człowiek, który otrzymał orzeczenie o niepełnosprawności żyje z poczuciem wyroku. Zamiast wskazywać na możliwości rozwoju i proponować pewne rozwiązania, zachęcić do pracy nad sobą, utwierdza w przekonaniu o inności oraz własnej słabości. Polityka społeczna wobec osób niepełnosprawnych zamiast wskazywać drogę ku przyszłości zamyka ją tworząc społeczeństwo podzielone na lepszych i gorszych. Dlatego bardzo cenne są wszystkie inicjatywy mające na celu zmienić obecny stan rzeczy. Wielkim polem do działań, obok rzeszy urzędników i psychologów, na rzecz ów grupy społecznej jest praca projektanta. Bardzo ważne jest, aby na poziomie produktu i architektury uczynić maksymalnie wszystko dla poprawy jakości życia osób niepełnosprawnych. Jest to istotne, dlatego że: po pierwsze dbamy jako społeczeństwo o własny „Dom”, po drugie zmniejszamy dystans społeczny względem siebie i po trzecie, projektanci mogą nieustannie powiększać swoją wiedzę, co ma pozytywny wpływ na rozwój tego zawodu. Istnieje jeszcze więcej pozytywnych aspektów tej idei. Projektując przedmioty, małą i dużą architekturę dostosowaną ergonomicznie do potrzeb osób niepełnosprawnych sprawiamy, iż otoczenie wokół nas jest piękniejsze, funkcjonalne i służy całemu społeczeństwu bez żadnych wyjątków.

Kolejny obraz  w sposób umowny i obrazowy prezentuje ilość osób niepełnosprawnych w Polsce. Dane użyte do budowy wykresu pochodzą z opublikowanych badań statystycznych przeprowadzonych przez Główny Urząd Statystyczny z dnia 30 czerwca 2007 roku i Narodowego Spisu Powszechnego z 2002 roku. Obraz przedstawia obszar państwa polskiego z wyodrębnionymi plamami różnych kolorów odpowiadające kształtem i umiejscowieniem w rzeczywistości województwom: mazowieckiemu i małopolskiemu. Zostało również zaznaczone miasto Poznań.  Jest to przedstawienie mające na celu pobudzić wyobraźnię i uwidocznić, jakie przykładowe obszary odpowiadają liczebnie wybranym grupom osób niepełnosprawnych.  Kolorem zielonym oznaczono obszar województwa mazowieckiego gdzie liczba mieszkańców jest zbliżona do ilości wszystkich osób posiadających orzeczenie o niepełnosprawności w Polsce a gęstość zaludnienia, statystycznie, wynosi 145,1 osób na jeden kilometr kwadratowy. Kolor pomarańczowy to obszar województwa małopolskiego i odpowiada liczebnie ilości osób niepełnosprawnych ruchowo (poruszających się za pomocą wózka inwalidzkiego, kuli ortopedycznych i protez kończyn). Gęstość zaludnienia to 216,7 osób na jeden kilometr kwadratowy. Obszar miasta Poznań, oznaczonego na żółto, odpowiada ilości osób z wadami wzroku.
 


Brak komentarzy:

Prześlij komentarz